เรื่องความคู่ควรกับความสำเร็จเป็นเรื่องคุณค่าที่เรามีครับ คุณค่าของเราคู่ควรที่จะได้รับผลตอบแทนเช่นนั้นรึเปล่า? ซึ่งมีความสัมพันธ์กันกับการตั้งเป้าหมายอยู่นิดหน่อย เป้าหมายมันจะเป็นเป้าสั่ว ๆ เมื่อคุณตั้งมันโดยที่คุณไม่ทำให้ตัวเองเท่าเทียมกับเป้าหมายนั้นได้
ผมเคยเพ้อฝันว่าจะมีเงิน 100 ล้าน โดยที่ไม่มีองค์ความรู้ที่คู่ควรในหัวสมองเลย คุณค่าของผมต่ำตมมากในเวลานั้น ผมนึกฝันลม ๆ แล้ง ๆ ว่าจะมีเงิน 100 ล้าน เพราะมีคนสอนให้ผมตั้งเป้า แต่คนสอนคงลืมไปว่าผมไม่มีศักยภาพขนาดนั้นอยู่เลย หรือไม่มีคุณค่าพอที่จะทำเงินร้อยล้านได้อยู่ซักอณูหนึ่งของเซลล์สมองเลยทีเดียว 555
เมื่อวันนึงผมได้รู้ว่าเงินคือตัววัดผลไม่ใช่เป้าหมาย ผมถึงได้เข้าใจว่าคุณค่าในตัวผมเองต่างหากที่ต้องโฟกัส ผมจะเป็นคนที่สมควรได้เงิน 100 ล้าน เพราะมีคุณค่าหรือความสามารถแบบนั้น
ดังนั้นถ้าเป้าหมายผมคือมีเงิน 100 ล้าน แต่ผมไม่พัฒนาตัวเองให้มีโอกาสหาเงินได้ 100 ล้าน ความไม่คู่ควรคือผมไม่มีประสิทธิภาพหรือศักยภาพอะไรเลยที่จะพาตัวเองไปถึงเงิน 100 ล้านได้ ในทางกลับกัน ถ้าผมเคยจับงานระดับ 10 ล้าน 100 ล้าน หรือมีความรู้ระดับที่จะหาเงิน 100 ล้านได้ ผมก็มีศักยภาพพอที่จะคิดหาทางได้ ส่วนจะแปรศักยภาพเป็นประสิทธิภาพได้มากเท่าไหร่ก็อยู่ที่ไอเดียและการลงมือทำแล้วครับ
เมื่อผมได้รู้ความจริงข้อนี้ผมก็พัฒนาตัวเองอย่างรวดเร็วที่สุด เพราะผมก็เริ่มจะมีอายุมากแล้วและอยากจะไปให้ถึงเป้าหมายได้ก่อนหมดแรงใช้เงินครับ
